Reisverslag Marrakech

In de nacht van 10 op 11 januari was het dan zover, het vertrek naar het onbekende. Het zou voor velen een gebroken nacht worden. We moesten namelijk op 4 uur aanwezig zijn op Schiphol. Voor sommige studenten betekende het dat ze zaterdag avond al op pad moesten naar de luchthaven. Het gevolg: slaperige hoofden en heel veel wallen.

Het voordeel van het vroege vertrek was dan weer dat we 11 januari nog de hele dag konden besteden in Marrakech. Bij aankomst in Marrakech maakten we kennis met onze Marokkaanse gids, Khalid. Een uiterst grappige man die het gepresteerd heeft om in 6 maanden uit een boek Nederlands te leren. (1) Op onze eerste dag in Marrakech begonnen we met een tochtje met een paarden koets. Op deze manier maak je meteen een deel uit van het Marokkaanse leven. (2) We bezochten onder andere Aguedal-park, de Majorelle-tuin, waar Yves St. Laurant ligt begraven en als laatste Menara-park.

De volgende dag brachten we een bezoek aan hét symbool van Marrakech, de Koutoubia-moskee.(3) Dit is het hoogste gebouw van de stad en is ook vanaf vele plaatsen in de stad te zien. Daarna was onze eerste kennismaking met de oude stad, zoals Palais Bahia en het enige echte Bert Flint huis. Alsof dat nog niet genoeg was maakten we een wandeling door de soeks, een overdekte markt in de stad, en brachten we een bezoek aan een koran-school en een winkel waar allerlei crèmes werden verkocht. (4) We eindigden deze dag op het bekende en beruchte Jemaa el-Fna plein. Dit is de plek waar slangenbezweerders, dansers, verhalenvertellers, tandentrekkers en waarzeggers zich presenteren. De avond viel en we keerden weer terug naar het hotel.

Op dinsdag 13 januari was het een dag dat er wat aan school gedaan moest worden. Het is immers een studiereis. ’s Ochtends kregen we de tijd om een bezoek te brengen aan een reisbureau en tourist information office.(5) ’s Middags bezochten we twee hotels, een vijf en vier sterren hotel. Aan het einde van de middag gingen we op bezoek bij het bedrijf waar onze gids Khalid werkt. Tegen de avond was er de mogelijkheid om naar een Marokkaanse Hamam (badhuis), het Jemaa el-Fna plein of terug naar het hotel te gaan. In de Hamam was er de mogelijkheid om te genieten van een heerlijke massage en een soort stoombad.

Na een dag met schoolopdrachten was er een relatief rustige dag ingepland waarin we Marokkaans gingen leren koken. Dit was niet op zo maar een locatie maar in een luxe riad. (6) Gelukkig was het mooi weer waardoor we heerlijk in de tuin konden genieten van de zon. Na lekker geluierd te hebben in de zonovergoten tuin, moesten we dan ook daadwerkelijk aan de slag. (7) De chef van de Riad liet zien hoe je bepaalde Marokkaanse gerechten moest maken, zoals salades, de inmiddels beruchte kip en last but not least, de goed gedraaide gehaktballetjes. Daarna mochten we lekker relaxen tot de chef klaar was met de uitgebreide lunch. (8) Wat we zelf hadden leren maken konden we nu proeven.
Nadat iedereen zijn buik rond had gegeten was het weer tijd om heerlijk in de zon te gaan liggen. Helaas was het rond twee uur weer tijd om deze utopische plaats te verlaten. ’s Middags konden we weer doen en laten wat we wilden. Tenminste degene die wilden konden naar het Jemaa el-Fna plein en andere konden met de bus terug naar het hotel.

De volgende dag stond in het teken van de natuur en het Berber-leven in Marokko. We gingen namelijk naar de Ourika-vallei. Op de heen we stopten we ergens langs de weg waar ze allerlei potten en pannen bakten. (9) Hier kregen we de mogelijkheid om te zien hoe een “Tazin” en asbak werden gemaakt.
Vervolgens reden we naar een Berber-dorp waar we traditionele munt-thee gingen drinken. (10) Niet iedereen vond de thee even lekker, maar dat mocht de pret niet drukken. Daarna was het eindelijk zover een stop in de Ourika-vallei. (11) Het is bijna niet voor te stellen dat dit Marokko is, want dan denk ik namelijk niet aan een hooggebergte maar aan de woestijn.
Ook in de Ourika-vallei kregen we weer een drie-gangen lunch. Daarna reden we weer richting Marrekech om te shoppen op het Jemaa el-Fna plein en de soeks. Vlak voor de stop bij het plein hebben we de gids, Khalid en de chauffeur en bijrijder bedankt voor hun goede begeleiding met een goede fooi.

Helaas is er een tijd van komen en een tijd van gaan. Vandaag, vrijdag 16 januari, was de tijd gekomen om weer naar huis te gaan. Voor velen het laatste moment om uit te slapen, en de laatste dingen in de koffer te doen. Om 12 uur mest iedereen uit-checken en stond de hal van het hotel vol met koffers. Gelukkig was er nog tijd om te shoppen, als je daar behoefte aan had. Om 1 uur die middag hadden we met de docenten afgesproken voor een verrassingslunch bij Mc Donalds. Om 4 uur reedt de bus voor met Khalid om ons weer veilig bij het vliegveld te droppen en begon de lange reis naar Amsterdam en terug naar huis.